з часу (з часоў), спалуч. прыназ. з наз. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з прыназ. з часу (з часоў) выражае часавыя адносіны: прыназ. ужываецца для ўказання на момант, з якога пачынаецца адлік часу. З часу звароту Максіма ў яе ні разу яшчэ не было такога светлага, радаснага настрою... (І.Шамякін).

Паведаміць пра недакладнасьць