удоўж, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Тое ж, што і ўздоўж. Удоўж сцен стаялі лавы (Я.Колас). Удоўж канала стаяў па-святочнаму ўбраны народ, моўчкі слухаючы музыку вады (Я.Колас). Згодна ў полі ўдоўж дарогі каляінкі ўюцца, ды ніколі між сабою яны не сальюцца (Я.Колас). Удоўж дарогі ў рад стаялі стромкія хваіны (Я.Колас). А жанкі ўжо чарадою удоўж Нёмана ідуць... (Я.Колас).
