у напрамку, спалуч. прыназ. з наз. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з у напрамку выражае прасторавыя адносіны: мае значэнне лініі, куды накіраваны рух; перан. - шляху развіцця чаго-н. Ісці ў напрамку лесу. Працэс пайшоў у напрамку пашырэння.
