Нарадзіўся ў сям'і настаўнікаў. Бацькі спрыялі захапленьню сына беларускай мовай і літаратурай. Па заканчэньні школы вучыўся ў Бабруйскай школе санітарных фэльчароў (1951-1954). Пасьля два гады працаваў па спэцыяльнасьці ў в. Вышкава Мірскага (цяпер Карэліцкага) р-ну Гарадзенскае вобл. З 1956 па 1962 студэнт Менскага мэдінстытуту, па заканчэньні працаваў доктарам участковай лякарні ў в. Аравічы Хойніцкага р-ну Гомельскай вобл. (1962-1965). У 1965 пераехаў у Менск, працаваў на станцыі хуткай дапамогі. Пачаў друкавацца з 1954, шэраг апавяданьняў апублікаваў у часопісах «Маладосць», «Полымя»; выдаў зборнікі паэзіі: «Неба ўсьміхаецца маланкаю» (1962) і «Гарачы сьнег» (1968), кнігу апавяданьняў «Валун» (1976).
У 1975 Н. паступіў на Вышэйшыя літаратурныя курсы ў Маскве, але скончыць іх ня змог па стане здароўя. У гэты ж час распачынаецца перасьлед пісьменьніка з боку КГБ. Яго прымусова зьмяшчаюць у псыхіятрычную клініку.
Н., «пратэстуючы супраць прымяненьня псыхіятрыі ў палітычных мэтах», у 1976 выйшаў з СП БССР. З таго часу, за рэдкім выключэньнем, беспрацоўны, дабіваецца, паводле самога Н., палітычнае рэабілітацыі.
Літ.: 1. Беларускія пісьменьнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. Т. 4. - Менск, 1994. С. 383-385.
Ларыса Андросік
