Старшынём стаў кандыдат філязофскіх навук Леў Крывіцкі, які ў той час актыўна займаўся паліталёгіяй. Сябрамі клюбу былі блізу 50 чалавек, найбольш актыўныя: Раман Якаўлеўскі, Дзьмітры Шэрэвера, Сяргей Корзун, Міхаіл Пліска, Валеры Карбалевіч, Аляксандар Галькевіч, Віктар Чарноў, Сяржук Нехамес, Дзьмітры Емяльянаў, Генадзь Уласаў, Павел Сіманоўскі, Інэса Ганкіна, Дзьмітры Сіманаў, Сяргей Носаў, Дзьмітры Зільбер, Сяржук Херсон і інш. Дыскусіі былі пабудаваныя як дыялёг грамадазнаўцаў-прафэсыяналаў з грамадзянамі. Асноўная ідэя палітклюбу - прапаганда дэмакратычных ідэй у процівагу партнамэнклятурнай ідэалёгіі. Спачатку паседжаньні С. праходзілі на кватэры Л.Крывіцкага, потым у кінатэатры «Вільня», а пасьля ў Доме палітпрасьветы, і зь цягам часу сталі настолькі папулярныя, што адбываліся ў залі на 1,5 тыс. чалавек. На дыскусіях С. часта выказваліся пажаданьні стварыць Народны Фронт.
У палітклюбе зьбіраліся людзі розных палітычных накірункаў: лібэралы, сацыял-дэмакраты, нацыянальна арыентаваныя дэмакраты. А некаторых задавальняў проста ўзровень дыскусіі. Таму лагічна, што «Современник» стаў драбіцца і распадацца на фракцыі, блёкі.
Так найбольш радыкальная і найменш падрыхтаваная частка моладзі ўтварыла моладзевую фракцыю «Минская Альтернатива» (ня больш за 15 чалавек, зьбіраліся ў парку Янкі Купалы ў Менску). Але палітычнай яе назваць нельга. Раман Якаўлеўскі і Аляксандар Галькевіч стварылі фракцыю «Альтернатива-2», як апазыцыя (хутчэй за ўсё правая) лідэру С. Л.Крывіцкаму.
Сваіх друкаваных органаў С. ня меў, але пры ім узьнікла выдавецкая група на чале зь Дзьмітрыем Шэрэверам і Сяргеем Корзунам. Выдаваліся газэты «Альтернатива» з дадаткам «Гласность», «Белорусская трибуна», «Форпост», «Гражданин». Бальшыня ядра палітклюбу ўвайшла ў Аб'яднаную Дэмакратычную Партыю, а потым Аб'яднаную Грамадзянскую Партыю. Лідэры С. бралі ўдзел у стварэньні Сацыял-Дэмакратычнай Партыі Беларусі (1988-1990, старшыня Л.Крывіцкі) і Сацыял-Дэмакратычнага Саюзу.
24.11.1988 гаркам КПБ на чале з Уладзімірам Галко арганізаваў палітычны дэсант на паседжаньне клюбу з 900 чалавек камуністаў, сабраных па разнарадцы. Гэта была першая спроба задушыць палітклюб. Газэты друкавалі матэрыялы паклёпніцкага характару. У 1989 улады пазбавілі С. памяшканьня. Многія актывісты былі пазбаўленыя працы. Пасьля некаторы час зьбіраліся на вуліцы і на кватэрах.
Кр.: 1. ANH. F-3; 2. ANH. F-8.
Літ.: 3. Перестройка - не игра в демократию // Вечерний Минск. 25.10.1988; 4. В.Левин, Б.Тарасевич. Пена на волне перестройки // Вечерний Минск. 27.10.1988; 5. В.Волынская. Игра в демократию? // Ленинец (Менск). 28.10.1988.
Ірына Коваль
