У 1942, з пачатку ўтварэньня польскага войска на чале з ген. Андэрсам, Г. быў у складзе гэтай вайсковай фармацыі да 1947, калі яна была распушчаная. Танкістам 11-га Польскага корпусу браў удзел у баёх з гітлерцамі на тэрыторыі Паўночнай Афрыкі і Італіі, у тым ліку ў бітве пад Монтэ Касына. Мае баявыя ўзнагароды «Зорка Афрыкі», «Зорка Італіі» і інш. Па вайне жыў у Англіі, пакуль у 1948 не пераехаў у БССР, пасяліўшыся ў г.п. Гарадзея.
У 1951 быў арыштаваны як «элемэнт, што праводзіць антысавецкую агітацыю, незадаволены савецкім ладам і прапагандуе чужы для савецкага чалавека буржуазны лад жыцьця» [1]. Пасьля месячнага знаходжаньня ў Гарадзенскай турме Г. атрымаў вечную высылку ў Караганду (Казахстан) з канфіскацыяй маёмасьці. У часе арышту былі сканфіскаваныя ўсе баявыя ўзнагароды й сяброўскія фотаздымкі часоў службы ў II-м Польскім корпусе. Г. выехаў у Караганду разам з жонкай і 7-месячным сынам.
У 1980, па атрыманьні дазволу на вяртаньне на Бацькаўшчыну, выехаў на пастаяннае месца жыхарства ў Беларусь. Сёньня на пэнсіі, жыве ў г.п. Гарадзея (Нясьвіскі р-н).
Бібл.: 1. Баханчык А. Лёс беларусоў, што ваявалі ў Афрыцы і Італіі, а пасьля вырашылі вярнуцца на Радзіму ў якасьці пераможцаў гітлерызму // Зважай (Таронта). 1995, кастрычнік.
Юры Грыбоўскі
