Пархавік вялізны, або галавач, або дажджавік гіганцкі (Langermannia gigantea (Pers.) Rostk., 1839)
Клас Базідыяльныя грыбы (Basidiomycetes), парадак Пархавікальныя (Lycoperdales), сямейства Пархавіковыя (Lycoperdaceae)

Статус. II катэгорыя. Рэдкі від, колькасць якога скарачаецца.
Значэнне ў захаванні генафонду. Галарктычны від з эўразійска-амерыканскім арэалам; малавядомы ядомы грыб (маладыя пладовыя целы), мае антыбластычныя якасці.
Кароткае апісанне. Пладовае цела вышынёй да 50-60 см, у дыяметры пляската-шарападобнае, сядзячае, каля асновы звужанае, складкаватае, са слаба развітай стэрыльнай тканкай і коранепадобным прыдаткам. Перыдый (абалонка) двухслаёвы. Экзаперыдый (вонкавы слой) тонкі, белы, паступова бурэе, у стадыі спеласці захоўваецца толькі каля асновы. Эндаперыдый (унутраны слой) тоўсты, мяккі, белы або буры, крохкі, абламваецца. Глеба (мякаць) мяккая, мясістая, губчатая, белая, з прыемным пахам і смакам, спелая аліўкава-бурая, парашкаватая. Капіліцый (ніткі для разрыхлення парашкаватай масы спелых спораў) таўстасценны, перагародчаты. Споры 3,5 х 6 мкм, шарападобныя, гладкія або шурпатыя, бура-карычневыя [1, 2].
Асаблівасці біялогіі. Грыбніца шматгадовая, пладовыя целы развіваюцца ў ліпені-верасні.
Пашырэнне. Заходняя і Паўднёвая Эўропа, Усходняя Азія, Паўночная Амерыка. У Беларусі знойдзены ў Менску і паблізу в. Амбросавічы ў Віцебскім раёне [3, 4].
Месцы росту. Узлескі лісцевых і мяшаных лясоў, паркі, палі, выганы, лугі. Расце на ўрадлівай глебе ва ўмовах умеранага ўвільгатнення.
Характар росту. Пладовыя целы трапляюцца адзінкавымі экземплярамі, вельмі рэдка па 2-3 у адным месцы.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Змена ўмоў росту пад уздзеяннем антрапагенных фактараў (зацвярдзенне глебы і г.д.).
Культываванне. Вырошчваецца ў Батанічным інстытуце Расейскай АН [5].
Прынятыя меры аховы. Не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Забарона несанкцыянаванага збору пладовых цел, выяўленне новых месцазнаходжанняў і арганізацыя ў месцах масавага росту спецыялізаваных мікалагічных мікразаказнікаў.

Літ.: 1. Сержанина, Яшкин, 1986; 2. Сосин, 1973; 3. Горленко и др., 1980; 4. Pilat,1958; 5. Высшие грибы..., 1973.

Г.Сяржаніна

Паведаміць пра недакладнасьць