Клас Сумчатыя лішайнікі (Ascolichenes), парадак Леканаральныя (Lecanorales), сямейства Пельтыгеравыя (Peltigeraceae)
Статус. III катэгорыя. Вельмі рэдкі від, які трапляецца ў невялікай колькасці на абмежаваных тэрыторыях.
Значэнне ў захаванні генафонду. Рэдкі рэліктавы, мантанны (горны) від, які часам трапляецца на раўнінах [1, 2].
Кароткае апісанне. Слаявіна ліставатая, буйналопасцевая, даўжынёй да 150 мм, часам утварае акруглыя разеткі. Лопасці шырынёй 10-30 мм, з закругленымі канцамі і прыўзнятымі роўнымі, хвалістымі краямі. Слаявіна зверху гладкая, бліскучая, блакітнавата- або карычнявата-шэрая, к цэнтру звычайна стракатая ад сеткі шырокіх карычняватых звіслых жылак, якія зліваюцца ў амаль суцэльны лямец. Рызіны размешчаны пучкамі, радзей у выглядзе шчотачак або вузкіх косак. Апатэцыі шырокаэліптычныя, гарызантальныя, размешчаны на канцах лопасцей [3]. Утрымлівае скабразін A і B [4].
Асаблівасці біялогіі. Размнажаецца аскаспорамі.
Пашырэнне. Эўразія, паўночная і трапічная Афрыка, Паўночная Амерыка, Ньюфаўндленд, Тасманія [3, 5, 6]. У Беларусі знойдзены ў Лагойскім, Лельчыцкім, Свіслацкім (Белавежская пушча) раёнах [7, 8]..
Месцы росту. Расце ў вільготных месцах пры аснове ствалоў старых лісцевых дрэў, звычайна сярод імхоў і папарацей.
Характар росту. Трапляецца асобнымі экземплярамі.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Высечка спелых лясоў, змяненне іх гідралагічнага рэжыму.
Культываванне. Не культывуецца.
Прынятыя меры аховы. Ахоўваецца ў Белавежскай пушчы.
Неабходныя меры аховы. Забарона ў месцах росту высечкі лесу, змянення рэжымаў увільготненасці і асветленасці, папярэджанне забруджвання паветра ў месцах росту, арганізацыя ліхеналагічных мікразаказнікаў у Лельчыцкім і Лагойскім раёнах, выяўленне новых месцаў росту.
Літ.: 1. Миняев, 1940; 2. Макаревич, Навроцкая, Юдина, 1982; 3. Определитель лишайников СССР, вып. 3, 1975; 4. Вайнштейн, 1982; 5. Ahti, 1983; 6. Egan, 1987; 7. Горбач, 1970; 8. Голубков, 1987.
У.Галубкоў
