Свабода. У выбары аб'ектыўных умоў дзейнасці людзі нявольныя, аднак яны павінны валодаць канкрэтнай і адноснай свабодай выбару, мэт або сродкаў іх дасягнення, дазволеных нормамі пэўнага грамадства. Гістарычнае развіццё грамадства ў цэлым суправаджаецца пашырэннем рамак свабоды асобы - здольнасці дзейнічаць у адпаведнасці са сваім інтарэсамі і мэтамі, ажыццяўляць выбар. Ступень свабоды ў розных грамадствах перш за ўсё залежыць ад формы праўлення (рэспубліканская, манархічная, дэспатычная). У адным выпадку гэта можа быць гарантаванае ажыццяўленне абвешчаных палітычных правоў і свабод, у другім - дэклараванне правоў чалавека, але фактычна грубае іх парушэнне, у трэцім - улада, не абмежаваная законамі, а рухомая самавольствам адной асобы. Найважнейшай перадумовай існавання свабоды з'яўляецца канстытуцыяналізм, калі палітычная сістэма абапіраецца на канстытуцыйныя метады праўлення, прадстаўнічую дэмакратыю і адміністрацыю, якая няўхільна дзейнічае ў рамках закону.
