камар, маленькае двухкрылае насякомае-крывасмок з тонкім прадаўгаватым цельцам і доўгім хабатком.

камар м. — агульн. (СПЗБ, Мат. Гарадз., Мат. апыт.),
камарня ж. зборн. — Чэрв., Старадарож., Драг. (СПЗБ, НЛ, ЛП),
камарэча ж. зборн. — Гл., Гом., Пін., Лях. (СПЗБ, Янкоўскі, Мат. Гом.),
камарнеча ж. зборн. — Лоеў. (Янкова),
таўкунчыкі мн. 'від камароў' — Шчуч. (Мат. Гарадз.)

Паведаміць пра недакладнасьць