конік, насякомае, якое скача і стракоча крыламі.

конік м. — паўдн.-зах. д., паўн. захад Мен. р. (АЛА, СПЗБ, Янкова),
казёл м., казялок м. — паўн. р. (АЛА, СПЗБ, Каспяровіч, Станкевіч),
казёльчык м. — Воран. (АЛА),
казельчык м. — Гом. р., Смарг. (АЛА, СПЗБ, СЦБ, Шаталава, Янкова),
казель м. — Лёзн. (АЛА),
казюлька ж. — Свісл. (АЛА),
казюля ж. — Стаўб. (СЦБ),
казлюк м. — паўн. зах. з. (СПЗБ),
козлік м. — зах.-пал. г. (АЛА, Шаталава),
козка ж. — Івац. (АЛА),
кузнец м., кузнечык м. — спарадычна віц.-маг. г. (АЛА),
кавалік м. — Бяроз. (АЛА),
кавалёк м. — Бар. (СПЗБ),
скакун м. — Гарадз., Стол. (АЛА),
скачок м. — паўдн.-усх. з. (АЛА),
сыкун м. — Бых. (АЛА),
свіргун м. — Берасц. (АЛА),
свірстун м. — Берасц. (АЛА),
стралец м. — Дубр. (АЛА),
страказа ж., стракозка ж. — Жытк. (АЛА),
саранка ж. — Стол. (ТС),
трашок м. — Вілен. р. (СПЗБ),
барадач м. — Іўеў. (Сл. Гарадз.),
жытнік м. 'конік зялёны' — Уздз. (СЦБ).

Паведаміць пра недакладнасьць