валлё, пашыраная частка стрававода ў птушак і насякомых для назапашвання ежы.

валлё (валё, вальё, вале, валье) н. — усх.-пал. р., паўн. р., Слуц. р. (ТС, Янкоўскі, Каспяровіч, Станкевіч),
але (алье) н. — Стол., Лельч. (ЛАБНГ),
вейлё н. — Астр. (Мат. Гарадз.),
вола н. — зах.-пал. г. (ЛАБНГ),
воле (волле, волье) ж. — паўдн.-усх. з., Паням. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, СЦБ, З нар. сл., НС, Мат. Гарадз., Мат. дыял. сл., Шаталава, Янкова),
голя ж. — Лях. (ЛАБНГ),
валляк (валяк, вальяк) м. — Мен. р. (СПЗБ, СЦБ),
валюшка ж. — паўн. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Яўсееў),
волава н. — Драг. (ЛАБНГ),
вуголе (уголье, уголе) н. — Карэл., Бяроз., Бар. (ЛАБНГ),
гагаўка ж. — Смарг. (Мат. Гарадз.),
зоб м. — Мсцісл. (Бялькевіч).

Паведаміць пра недакладнасьць