az me bakumt šojn dos brojt, kumt der tojt — покуль дачакаеш хлеба, прыйдзе сьмерць (ногі задзярэш, покуль прыжджэш; тады нажыў хлеба, як зубоў няма; чакай баран, покуль трава будзе; пакуль тыя барышы, у бацькоў ня будзе й душы; покуль сонца ўзыйдзе, раса вочы выесьць)
