енчыць, -чу, -чыш, -чыць; незак.

1. Жаласна стагнаць ад болю, пакуты і пад.
Хлопчык енчыў на ложку.

2. перан. Назойліва, надакучліва прасіць аб чым-н. (разм.).

|| зак. выенчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны (да 2 знач.).

|| наз. енчанне, -я, н.

Паведаміць пра недакладнасьць