Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

епіцім'я, -і, ж. У веруючых: род царкоўнага пакарання (пасты, працяглыя малітвы).
Налажыць епіцім'ю.

Паведаміць пра недакладнасьць