Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

ерэтык, -а, мн. -оў, м. Паслядоўнік ерасі (у 1 знач.).

|| ж. ерэтычка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

|| прым. ерэтычны, -ая, -ае.

Паведаміць пра недакладнасьць