Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

есаул, -а, мн. -ы, -аў, м. У царскай арміі: казацкі афіцэрскі чын, роўны чыну капітана ў пяхоце, а таксама асоба, якая мела гэты чын.

|| прым. есаульскі, -ая, -ае.

Паведаміць пра недакладнасьць