Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы

юрлівы, -ая, -ае. Пажадлівы, поўны юру; які выражае юр.
Ю. чалавек. Юрлівая ўсмешка.

|| наз. юрлівасць, -і, ж.

Паведаміць пра недакладнасьць