юшка, юшкі, юшцы; мн. ч., род. юшак, ж.
І уменьш. к юха,
1. презр. — кровь. Нсл. 525.
Удырыў па носе, аж юшка пацякла. Нсл.
2. отвар мясной, рыбий, Косіч, 80; Растсл.
3. уха. Гсл.; Ксл.; Пск. (Иеропольский).
Юшка дужа смачная. Аськершчына Беш. (Ксл.). Рыбная юшка. Нсл. 725. Які добры пан! ракі сам паеў, а ўбогім юшку аддаў. Насм. пословица, Нсл.
4. жижа от супа.
Садзіся й сьцёбай юшку. Ганкавічы Беш. (Ксл.). Бульбу паелі, а мне юшку пакінулі. Ст.
ІІ задвижка, которой закрывают отверстие в дымоходе для прекращения тяга воздуха, вьюшка, Ар.; Гсл. вьюшка. Нсл.; Шарыпіна Беш. (Ксл.); Шсл.
Юшку пара зачыніць. Нсл. Залажы ў печы юшку, каб ня вышаў дух. Ст.

Паведаміць пра недакладнасьць