юрэць -ру -рыш -рыць, 1. вожделеть. Шсл.; Ксл. Дарма: яна табе адыйдзе ды йзноў будзе юрэць. Ст. Баба юрыць. Ст. Юраць малцы. Уланавічы Віц. (Ксл.). 2. страстно желать. Ксл. Юрыць да маткі. Тропы Выс. (Ксл.).