баранавальшчык, той, хто барануе.

баранавальнік м. — Бярэз. (СЦБ, Мат. мен.-мал.),
баранаваннік м. — Зэльв. (Мат. Гарадз., Сцяцко),
баранавік м. — Крыч., Чэрык. (Мат. Маг., Н. сл-сць),
баранавок м. — Іўеў. (Мат. мен.-мал.),
баранаўшчык м. — Рэч. (Мат. Гом.),
баранавалок м. — Лаг., Смарг., Гарадз., Пух., Чэрв., Браг. (СЦБ, Мат. Гарадз., Мат. Гом., Мат. мен.-мал., Варлыга, Станкевіч, Шатэрнік),
баранаўлок м. — Астр. (Мат. мен.-мал.),
баранавалока м. — Уздз. (СЦБ, Мат. мен.-мал.),
баранавалочнік м. — Валож. (СЦБ, Мат. мен.-мал.),
валачыльшчык м., валачыльшчыца ж. — Мсцісл. (Юрчанка),
скарадзьбіт м., скарадзьбітка ж. — Віц. р., Мсцісл., Бых. (Мат. Маг., Станкевіч, Юрчанка).

Паведаміць пра недакладнасьць