ткалля, жанчына, якая займаецца ручным ткацтвам.

ткалля ж. — паўн.-усх. д. (Віц. р. - спарадычна), Мен. р., Чэрв. р., Раг., Пін. (ЛАБНГ, СПЗБ, Варлыга, Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік),
ткаля ж. — спарадычна гарадз.-бар. г., Мёр., Круп., Мядз., Валож., Ганц., Саліг. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. мен.-мал., Шаталава),
ткайля ж. — Брасл., Паст. (СПЗБ),
ткальня ж. — спарадычна паўн.-зах. з., Калінк. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. мен.-мал.),
ткальніца ж. — Шчуч., Зэльв., Бяроз., Жытк., Лельч., Вілен. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, Шаталава),
уткальніца ж. — Маз. (ЛАБНГ),
тканніца ж. — Мёр., Зэльв. (НС, Сцяцко),
ткаха ж. — Малад., Валож., Воран., Гарадз., Крыч., Ветк., Малар., Смален. р., Зах.-бран. р. (ЛАБНГ, ДСБ, Сл. Гарадз., Мат. мен.-мал., Дабравольскі, Насовіч, Растаргуеў, Шаталава),
ткачка ж. — Астр., Маст., Хойн. (ЛАБНГ, Мат. мен.-мал.),
ткачыха ж. — пераважн. агульн. (ЛАБНГ, СПЗБ, ТС, Мат. Гарадз.);

жанчына, якая снуе кросны:
снаваха ж. — Гарадз., Смал., Лоеў. (Сл. Гарадз., Мат. мен.-мал., Янкова),
снавака ж. — Лоеў. (Янкова),
снаванніца ж. — Зэльв. (Н. сл-сць).

Паведаміць пра недакладнасьць