апякун м. — Віц. р., Чэрв. р., Смарг. (Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік),
апякунка ж. — Чэрв. (Станкевіч),
дахаванец м. 'спадчыннік, які даглядаў да смерці таго чалавека, ад якога атрымаў спадчыну' — Стол. (НЛ).
Паведаміць пра недакладнасьць
Усталюйце Слоўнік на вашую прыладу для больш зручнага карыстання. Гэта можна будзе зрабіць і потым, націснуўшы “Усталяваць” унізе старонкі.