хрысціянін, які спавядае хрысціянскую веру і прайшоў абрад хрышчэння.

хрысьцянін м., хрысьцянка ж. — Лаг. (Станкевіч),
хрышчэнік м. — Гл. (Янкоўскі),
хрышчаны прым. — мясц. (Станкевіч),
хрэшчаны прым. — Мсцісл. (Юрчанка),
храшчоны прым. — мясц. (Насовіч),
ахрэшчаны прым. — мясц. (Насовіч),
кшчоны прым. — паўн.-зах. з., Мсцісл. (СПЗБ, Юрчанка),
акшчоны прым. — мясц. (Насовіч),
навакшэнец м., навакшчоны прым. 'пра таго, хто прайшоў абрад хрышчэння ва ўзроставым стане' — мясц. (Насовіч);

іншыя назвы:
баптыст м. ‘баптыст' — мясц. (Станкевіч),
баптыстая ж. 'баптыстка' — мясц. (Станкевіч),
буддыст м. 'будыст' — мясц. (Станкевіч),
буддыстая ж. 'будыстка' — мясц. (Станкевіч),
евангяліста м. 'евангеліст' — мясц. (Насовіч, Станкевіч),
каталік м. 'каталік' — Смарг., Чэрв. (Станкевіч, Насовіч),
каталічка ж. — Смарг., Чэрв., Гл. (Насовіч, Станкевіч, Янкоўскі),
абліванец м. 'хрышчоны па каталіцкаму абраду; у пачатку ХХ ст. слова выйшла з ужывання' — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
лаціннік м., лацінніца ж. 'пра каталікоў лацінскага абраду' — мясц. (Станкевіч),
маскаль м., маскоўка ж. 'пра старавераў' — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
маскоўскі прым. 'які адносіцца да старавераў' — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
раскольнік м., раскольніца ж. — Смален. р. (Дабравольскі),
сталавер м. — Гл. (Насовіч, Янкоўскі).

Паведаміць пра недакладнасьць