валачобнік м., валачобнікі мн. — Віц. р. (ЖНС, Каспяровіч, Станкевіч),
валачэбнік м. — Пух., Валож., Беш. (Каспяровіч, Насовіч, Станкевіч, СЦБ),
валачобны прым. у знач. наз. — Уздз., Барыс., Віл., Валож. (СЦБ, ЖС),
валачоннік м. — Пух., Уздз., Стаўб. (Станкевіч, СЦБ),
валачэўны прым. — Валож. (ЖС),
веліконны прым. — Валож. (ЖС),
механоша м. 'чалавек, які насіў мех валачобнікаў' — Смал. (СЦБ);
іншыя назвы:
баярка ж. ‘удзельніца вясельнага абраду з боку жаніха' — Леп., Віл. (З нар. сл., ЖНС),
свашка ж. — Віл., Валож. (З нар. сл., ЖС),
баярын м. ‘удзельнік вясельнага абраду з боку маладой' — Віл. (З нар. сл.),
намеснік м. — Віл. (З нар. сл.),
вясельнік м. 'удзельнік вяселля' — Пух., Барыс., Лельч. (СЦБ, Мат. Гом.),
весялковыя мн. 'госці на вяселлі' — Старадарож. (ЖНС),
пазванік м. 'чалавек, запрошаны на вяселле' — Акц. (Мат. Гом.),
свадзёбнік м., свадзёбніца ж., свадзебнік м., свадзебніца ж., свадзьбашнік м., свадзьбашніца ж. іран. 'госць на вяселлі, аматар да вяселляў' — Мсцісл. (Юрчанка),
вазніца м. 'ездавы, які вязе маладых пад вянец або распісвацца' — Віл. (З нар. сл.),
жаніх м. — агульн. (З нар. сл., Мат. апыт.),
маладзенец м. — Віл. (СЦБ),
млоды м. 'жаніх' — Астр. (Н. сл-сць),
малойчык м. — Віл. (З нар. сл.),
князь м. 'жаніх' — Віл. (З нар. сл.),
завівальніца ж. 'удзельніца вясельнага абраду, якая завівае маладую ў чапец' — Пух., Капыл. (З нар. сл., СЦБ),
закоснік м. 'родны ці стрыечны брат маладой, які вядзе яе на пасад' — Віц., Мядз., Малад. (З нар. сл., СЦБ),
закосніца ж. 'удзельніца вясельнага абраду з боку маладой' — Смал. (СЦБ),
пакоснік м. 'хлопец з дружыны нявесты' — Валож. (ЖС),
паткоснік м. 'брат або родзіч, які заплятае валасы маладой у дзве касы', 'меншы брат, родзіч маладой, які расплятаў ёй касу' — Віл. (З нар. сл.),
каравайніца ж. 'жанчына, якая пячэ каравай на вяселле' — Віл., Чэрв. (З нар. сл., Шатэрнік),
нявестка ж. — агульн. (Мат. апыт.);
нявеста:
маладая ж. — Буда-Каш., Чач., Браг. (Мат. Гом., Мат. апыт.),
маладуха ж. — Круп., Віл. (З нар. сл., СЦБ),
княгіня ж. — Віл., Клецк. (З нар. сл., Мат. мен.-мал.),
павіваяначка ж., спавіваяначка ж. 'пра нявесту, якой убралі валасы па ўзору замужніх жанчын' — мясц. (Федароўскі),
паязжане мн. 'госці на вяселлі, якія вязуць прыданае', паяжжане мн. 'жаніх, дружкі, сваякі з гасцямі ў вясельным абрадзе' — Зах.-бран. р., Віц. р. (Каспяровіч, Растаргуеў),
прыданка ж., прыданачка ж., прыданкі мн. 'сяброўка маладой, радзей сваячка, якая збірае для яе падарункі і дапамагае шыць вясельны ўбор' — Віл., Зах.-бран. р., Малар., Берасц. (З нар. сл., ЖНС, НЛ, Федароўскі, Растаргуеў),
прыданкі мн. 'замужнія жанчыны - удзельніцы вяселля' — Капыл. (З нар. сл.),
прыданкі мн., пруданкі мн. 'госці з боку нявесты, які вязуць прыданае нявесты да жаніха' — Віц. р., Іван. (Каспяровіч, ДСБ),
пруданы мн. 'госці з боку нявесты, якія суправаджаюць яе ў дом жаніха' — Чэрв. р. (Шатэрнік),
прыданыя мн. 'шлюбны поезд ад маладой' — Віл. (З нар. сл.),
прыдані мн. 'госці з дома нявесты' — Зах.-бран. р. (Растаргуеў).
