бежанец, чалавек, які па нейкай прычыне пакінуў пастаяннае месца жыхарства; уцякач.

бежанец м., бежанка ж. — Стол., Жытк. (ТС),
бягляк м., бяглячка ж., ізбег м. — мясц. (Насовіч),
уцякач м., уцякачка ж., уцёклы прым. — мясц. (Насовіч).

Паведаміць пра недакладнасьць