вораг, той, хто знаходзіцца ў стане варожасці з кім-н., непрыяцель.

вораг м. — Віц. р., Чэрв. р., Стол., Жытк. (Каспяровіч, Насовіч, ТС, Шатэрнік),
враг м., аўраг м., аўражы прым. 'які адносіцца да ворага' — Смален. р. (Дабравольскі, Насовіч),
ураг м. — Жытк. (ТС),
уража м. — Лоеў. (Янкова),
уражніца ж. — Мсцісл. (Юрчанка),
працівень м. — Гл. (Янкоўскі).

Паведаміць пра недакладнасьць