сусед, чалавек, які жыве паблізу каго-н. або побач з кім-н.

сусед м., суседка ж. — агульн. (ГЧ, ЖНС, Мат. Гом., Мат. дыял. сл., Насовіч, Растаргуеў, СПЗБ, Шатэрнік, Янкоўскі, Мат. апыт.),
суседзі мн. — агульн. (ГЧ, Станкевіч, Мат. апыт.),
суседзя мн. — Гарадз. (СПЗБ),
суседства н. зб. — мясц. (Насовіч),
суседы мн. — Вілен. р., Смарг., Воран., Пруж., Браг. (СПЗБ, ГЧ),
сусяды мн. — Віл., Навагр. (СПЗБ, Станкевіч),
сасед м., суседзь м., саседка ж. — Жлоб., Буда-Каш., Лоеў., Чач. (ГЧ, Мат. апыт., Янкова),
саседзі мн. — Чав. (ГЧ),
саседушка м. — Смален. р. (Дабравольскі),

Паведаміць пра недакладнасьць