страўнік, орган стрававання чалавека.

жалудак м. — агульн. (АЛА, СЦБ),
кіндзюк м. — Навагр., Карэл., Лаг., Бял., Іван., Лях., Акц. (АЛА, ЖС, ЖНС, Мат. мен.-мал., Яўсееў),
кендзюх м. — Бяроз., Драг. (АЛА),
трыбух м. — паўн.-зах. з., Гарад., Беш., Саліг., Ганц. (АЛА, Варлыга, Каспяровіч, Станкевіч),
брух м. — Воран. (АЛА),
коўб м., коўбік м. памянш. — Капатк., Лельч., Калінк. (АЛА, НЛ),
каўбух м. — Бял., Кліч., Зах.-бран. р. (АЛА, Растаргуеў),
калдун м. — Гарадз., Бяроз. (АЛА, Цыхун),
кадаўб м. — Навагр. (З нар. сл.),
жвот м. — Капыл. (АЛА),
жывот м. — Беш., Лаг., Смал., Дубр. (АЛА),
ечук м. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
ячук м. — Мсцісл. (З нар. сл.),
кучук м. — Шчуч. (АЛА),
страўнік м. — Івян., Браг. (АЛА),
юц м., юць м. — Драг. (ЖС, ДСБ, ЖНшС),
кутыр м. — Крыч. (АЛА),
цельбух м. — Маз. (АЛА),
пілімо н. экспр., пільмо н. экспр. 'вялікі страўнік' — Паст., Лаг. (СПЗБ);

стрававод:
еча ж. — Пол., Смарг., Лаг. (Станкевіч).

Паведаміць пра недакладнасьць