хапун, той, хто хапае; прагны да нажывы.

ханыга м. асудж., тарбахват м., тарбахватка ж. асудж., тарбахватны прым., тарбахвацісты прым., тарбахватлівы прым. — Мсцісл. (Юрчанка),
хапун м., хапуга м. і ж., хапайла м. і ж. — Зах.-бран. р. (Растаргуеў),
ухват м. 'злодзей, хапун' — Шкл. (Мат. Маг.),
сарвіцель м. — Гл. (Янкоўскі),
ёмец м. 'хапуга, злодзей, спрытнюга' — Жытк. (ТС).

Паведаміць пра недакладнасьць