ЗАВЕЯ. Снежная бура; мяцеліца; завіруха: белая, густая, лагодная, лёгкая  ашалелая, грозная, гулкая, дзікая, жахлівая, злая, злосная, знясіленая, калючая, касматая, колкая, кудлатая, лютая, моцная, мутная, непраглядная, непраходная, несціханая, неўніманая, раз’юшаная, страшная, суровая, тужлівая, шалёная.

Ціха. Белая жахлівая завея ўгаманілася (С.Кухараў). Уздоўж ці ўпоперак Беларусь можна праехаць за адзін дзень — дазволяць і дарогі і надвор’е, хіба зіма знянацку спыніць густою завеяю (В.Ждановіч). Лёгкая, лагодная завея, Першародначысты, ясны снег (А.Лойка). Завеяй ашалелаю вятрыска загуляў (М.Багун). Завеі знясіленай млявы лёт. Ахрыплае рэха прастору не мае (Р.Барадулін). Завея колкая і злая Шрапнеллю з лютасцю сячэ (П.Прануза). І зноў касматая завея ўсе засыпала палі (“Маладосць”). Я ведаю вашы палёты У лютых завеях пургі, Над страшным нязведаным лёдам, Праз вечную ноч і снягі (П.Глебка). Зімой суровыя завеі намяталі высокія гурбы снегу (В.Вольскі). У мутнай, непрагляднай завеі за крок перад сабой нічога не было відаць (М.Лынькоў). Завеі непраходныя вылі, Цемра, ноч навакол... (П.Броўка). Толькі вецер снегам сее, Злы мароз трашчыць, І тужлівая завея жаліцца ўначы (Л.Геніюш). Завей шалёных бель. Як чарка лёд звініць. Зімовы срэбны хмель Мяне заўжды п’яніць (А.Зарыцкі).

Паведаміць пра недакладнасьць