ІМГЛА. 1. Пра колер, гушчыню, вільготнасць; пра тэмпературу; пра час з'яўлення: беласнежная, бела-шэрая, белая, блакітная, жоўтая, залатая, залацістая, зялёная, лёгкая, малочна-белая, малочная, пахучая, ружовая, серабрыстая, сіняя, срабрыстая  безнадзейна-адліжная, беспрасветная, бязмежная, бяскрайняя, вадзяністая, вільготная, густая, душная, золкая, крывавая, непраглядная, падрапяшчаная мітуснёю сняжынак, рэдкая, свінцовая, сівая, сцюдзёная, туманістая (разм.), туманная, цяжкая, шэра-густая; дрогкая, халодная; асенняя, восеньская, вясенняя, вячэрняя, ранішняя.

Пад беласнежнаю імглой Мароз патроху браўся ў сілу (Я.Колас). У бела-шэрай імгле хаваецца далягляд (А.Савіцкі). Белая ранішняя імгла паступова радзела, рабілася жоўтаю (Я.Маўр). Усё, што знаходзілася ніжэй доўгай зубчатай сцяны лесу, плавала цяпер у лёгкай блакітнай імгле (М.Паслядовіч). А ён [дождж] ішоў далей, За шумныя прадмесці, І знік у залатой імгле... (М.Танк). Цёплы дзень дагарэў... Саснячок над ракою ў зялёнай імгле (У.Караткевіч). Вужакай сцелецца нізамі сівая, малочная імгла (Я.Брыль). Была пара квецені. Усё наваколле плавала ў пахучай ружовай імгле (“Маладосць”). На досвітку ў лесе ціха, Курыцца сіняя імгла (С.Грахоўскі). У гармонік бярозавы грае Ў пералеску срабрыстая мгла (А.Звонак). [Чайкі] лётаюць-пералётваюць, нібы прабіваючыся крыллямі з шэра-густой падрапяшчанай мітуснёю мокрых сняжынак, безнадзейна-адліжнай імглы (Я.Брыль). Няхай той час, што згінуць мусіў У беспрасветнай векаў мгле, Для беспрыпыннай Беларусі Хоць толькі ў песні ажыве (Я.Купала). У бязмежнай, непрагляднай імгле хат нельга было пазнаць (Ц.Гартны). Святая пасцель небасхіла Крывавай імглой заплывала... (Я.Купала). Дудзінка курыцца сіваю імглой І месяц тонкаю ільдзінкай Плыве... (С.Грахоўскі). Гушчар драмаў на мшалай горцы Пад туманістай імглой (З.Бядуля). У цяжкай туманнай імгле раніцы вырысоўваліся дзве постаці (Э.Самуйлёнак). [Наста] проста разглядае дзіўныя, не вельмі выразныя малюнкі, што выплываюць з дрогкай... імглы (А.Савіцкі). Зверху пасыпалася халодная імгла (А.Кулакоўскі). Над хатай Біруковых шумела рабіна, бо вецер пабольшаў і восеньская імгла пачынала пераходзіць у дробны дождж (А.Кулакоўскі).

2. Пра ўражанне, псіхалагічнае ўспрыняцце (імглы): дрымотная, звонкая, пяшчотная, чуйная  журботная, маркотная, падманлівая, прывідная, сляпая, сонная, сумная, хмурая, хмурная.

Цішыня. Засыпае Марынка, і Настуля ў дрымотнай імгле... (Э.Агняцвет). Марозны вечар... звонкай імглой захутаў горад (А.Васілевіч). Спавітая пяшчотнаю імглой, Антэна чэпкае лазы вясёлай Трымае сувязь з небам і зямлёй (Р.Барадулін). Дробненькі-дробненькі дожджычак сеяўся над полем, стаяла чуйная, прывідная ў сваёй сцішнасці імгла (М.Стральцоў). Хурма залатая ляжыць на стале І водарам поўдня спякотнага дыша. Тут — восень. Дзень тае ў маркотнай імгле, Стаіць за акном ледзяністая ціша (К.Буйло). Апанавала дрымота сярод сумнай імглы восені (М.Гарэцкі). А навакол — сляпая, сонная імгла... (“Беларусь”). Дзень сягодня хмурыў бровы ў хмурнай імгле (З.Бядуля). Хмурая восеньская імгла паўзла з сівага неба (М.Гарэцкі).

Паведаміць пра недакладнасьць