Над гасцінцамі і ляснымі сцежкамі паляцела на агнёвых крылах трывога (Т.Хадкевіч). Там, дзе сонца агнёвымі крыламі Хоча слёзы балота выпіць, Шэпча хвалямі ціха гуллівымі Чараўніца — Прыгожая Прыпяць (М.Чарот). Над пакгаўзам кружыліся галубы, усё вышэй і вышэй узнімаючыся над страхой, пабліскваючы на сонцы беласнежнымі крыламі (М.Лынькоў). Мяне таксама некалі віталі І крылы белыя, і рукі дрэў... (А.Пысін). І слонкі быстрае крыло У зыркіх промнях трапятала (М.Стральцоў). На трапяткіх бялюткіх крылах Ляцяць у далечы гады (В.Вярба). Вячэрняе люстра вады Распырскалася пад вяслом. Над ім халадок малады Ўзмахнуў вераснёвым крылом (М.Танк). Ляцела следам кручаная куля І перабіла дужае крыло (С.Грахоўскі). Нагуляе зноўку сілу [вецер] маладым магутным крылам, Каб яны і ў сне маглі адарвацца ад зямлі (Т.Бондар). Дажджавыя хмары раздзяліліся на два крылы. Левае, цяжкае, навальнічнае... А правае, рэдкае, прасвечанае сонцам пацягнулася сеткай дажджу (Я.Брыль). Адлятаюць [жураўлі] бяспечнай дарогай. Крыл тугіх не даносіцца шум... (М.Аўрамчык). Вось ён [жаваранак] трапеча шурпатымі шэрымі крыльцамі, нібы ледзь-ледзь патрапляючы трымацца ў паветры (Я.Брыль). Качка хіснулася, нырае ўніз, няёмка махае аслабелымі крыламі (Я.Колас). І чмель, які гудзе, Не могучы падняць На сваіх крылах ацяжэлых Вёдры з красавіковым мёдам (М.Танк). Стогнуць пчолы на зрэджаных крылах (А.Пысін).
2. Пра ўражанне, псіхалагічнае ўспрыняцце (крылаў): высокія, гарачыя, здольныя, мяккія, свабодныя, трапяткія, цёплыя асалавелыя, грымучыя, драпежныя, журботныя, падрэзаныя, стамлёныя.
Так адлятаюць у далёкі вырай, Але высокім крылам сцюж няма (Я.Янішчыц). Можа, заўтра буду думаць: “Дзе цяпер яна [птушка] трапеча Маладым гарачым крыллем у салодкім забыцці?” (Н.Гілевіч). Але пакрыўдзіла прырода гусей: не дала лёгкіх і здольных крылляў, каб перанесці праз тыя парогі, што стаялі на дарозе і якіх не маглі пераступіць іх няўклюдныя ногі (Я.Колас). Як часта на сцяжынцы палявой Яна [песня] ўва мне прачнецца нечакана І па спакойным і будзённым сэрцы Ударыць мяккім, трапяткім крылом! (Г.Бураўкін). Святла дагнаць не можа гук, Хоць і мае трапяткія крылы (П.Макаль). Песні дрэмлюць пад цёплым крылом (Р.Барадулін). І сэрца трывожна заные, Калі пад грымучым крылом Лясы і азёры зямныя Зноў лягуць духмяным скрылём (Г.Бураўкін). Няхай яшчэ над нашай хатай Вісіць драпежнае крыло — А знаем мы: свабоды свята Настане... (К.Кірэенка). Цень палявога абеліска — Крылом журботным над усім (А.Пысін). Толькі ж падрэзаны крыллі свабодныя: Моцна пільнуюць мяне. Дзверы акутыя, сцены халодныя, Краты жалеза ў акне (Я.Колас). Шпак спявае... Стамлёныя крылы — ўразлёт... (Г.Бураўкін). Жураўлі памагаюць слабому не крыкам, А дужым, хоць і стомленым крылом (С.Грахоўскі).
