Пра маладосць бясхмарную маю Усё часцей ка мне прыходзіць роздум (Г.Бураўкін). За далёкай даллю бачылася Ганне вольная, гарэзная маладосць (І.Мележ). Золушкай была І каралеўнаю. Знаю радасць і кладоў гарбы І цябе [маладосць], вясёлую ды спеўную, Я наўрад ці стрэну без жальбы! (Я.Янішчыц). А ты — за даллю міжпланетнай — Куточак казачнай зямлі, Дзе маладосці запаветнай Мяне страчалі караблі (В.Вярба). За ярамі, за лугамі роснымі, За снапамі залатымі сноў — Моладасць мая звонкагалосая, Ты пашто вяртаешся ізноў (Я.Янішчыц). Ці не яна гэта, мая маладосць, махнула белым рукавом... ці не яна, звонкая, заводзіць песню пра дзяўчыну-нежурынку? (М.Лужанін). Не скруціць ніякай чорнай скрусе Маладосць крылатую маю (Г.Бураўкін). То была ягоная [Лявоніка] маладосць, летуценная і горкая (І.Навуменка). На пачатку маладосці мілай Не хачу чужых перасцярог, — Не лічыце дарагіх памылак (В.Вярба). Эх, моладасць-радасць Мінула ўдалая! А старасць-няўдаласць ніяк не мінае (Я.Купала). Вярніся ты хоць як-небудзь назад, мая харошая, мая загубленая маладосць! (Я.Брыль). Той першы снег, з яго шчаслівай, чыстай маладосцю, тут нагадала мне задушэўная, урачыстая песня аргана (Я.Брыль). І гасне маладосць мая шыпшынная, як светлы дзень ў вячэрняй сіняве (Л.Геніюш). Жыла з табой [маці] моладасць ясная, Вясёлыя песні ці пела? (Я.Купала). [Цыганка] расказвала, добра па-беларуску, пра найлепшае шчасце свае валачашчае маладосці (Я.Брыль). Далёкія, палітыя крывёй дарогі віхурнай маладосці. Хто адважыцца кінуць камень у тых, хто па іх прайшоў? (І.Навуменка). О, маладосць мая гаручая! Світальных колаў перастук (В.Вярба). Мяне не пазнаюць суседкі Сягоння такога, як ёсць, Таму запрашаю ў сведкі Забытую тут маладосць (С.Грахоўскі). Гляну на быт свой, Што век не ўзвяселіцца, На змарнаваную моладасць З гора (Я.Купала). Пануры халасцяк ажыў пад промнямі спакуслівай маладосці — зашапялявіў, заўсміхаўся галантна (Я.Брыль).
Паведаміць пра недакладнасьць
