НІВА (нівы). Апрацаванае пад сяўбу або засеянае поле; збажына, што расце на полі: буйная, бязмежная, бяскрайняя, восеньская, высокая, густая, жывая, залатая, залацістая, каласістая, маладая, народная, неаглядная, неабсяжная, пладавітая, плодная, родная, спелая, ураджайная, урадлівая, цёплая, ціхая, шырокая  апусцелая, благенькая, гарбатая, здратаваная, зраненая, пакінутая, пустая, разараная, стаптаная, шэрая.

Бачыш, на месцы палос неўрадлівых Закаласіліся буйныя нівы (М.Танк). Ходзіць па нівах бязмежных Вясна маладая (М.Танк). Чакаючы світальнае зары, Над восеньскімі нівамі, шляхамі, Так часам хочацца пагаварыць З маімі незабыўнымі сябрамі (М.Танк). Прыпыніў машыну ў полі хлебаробаў старшыня. Да густое выйшаў нівы, нівы цёплае, жывой... (В.Жуковіч). Шмат здабыткаў важкіх У яе [Літвы] праз гады — Мора ніў залатых, Увысь растуць гарады (П.Броўка). Гарачыня ў полі, а пад сярпом Звініць залацістая ніва аўсом (М.Танк). І цяпер на родныя прасторы Мы прыйшлі вучыцца бараніць Любы край машынаў і матораў, Каласістых, ураджайных ніў (А.Куляшоў). Дымок танюткі, белаваты Ужо павіваецца над хатай, Бо трэба ж выпаліць печ тую Ды йсці на ніўку маладую (Я.Колас). Нас з народнай ціхай нівы Разагналі па ўсім свеце... (Я.Колас). Зноў сярод ніў неабсяжных, шырокіх Іду, як калісь, у задуме... (М.Танк). Нівы пладавітыя Шэпчуць грузным коласам (П.Глебка). О колькі шчасця на родных нівах У часе жніва, у цёплы жнівень! (М.Танк). Чуецца гоман мне спелае нівы, Ціхая жальба палёў... (Я.Колас). Нібы сунічка на прагалку, сярод людзей і ціхіх ніў я падрастала... (Д.Бічэль-Загнетава). Тужыць вятрыска між ніў апусцелых (К.Буйло). Так прагну я ступіць на ролі Сваіх палеткаў, ніў благенькіх... (Я.Колас). Памалу з ніў гарбатых снег спаўзаў Ніжэй ў лагі... (М.Танк). Здратаваныя нівы шэрыяНе пад хлеб вайной разараныя (М.Танк). Можа мала цябе, зямля, Каласамі я абнаўляў, Прыбіраў вянкамі садоў І сузор’ямі гарадоў, З году ў год потым шчыра мыў Плечы зраненых тваіх ніў? (М.Танк). Я зноў вярнуўся да цябе, Мая пакінутая ніва... (М.Танк). Жніва надыдзе — і жаць нам няма чаго: Ніву пустую драсён заглушыў (Я.Колас). Відаць, ніколі не забыцца Ні сціплых хат, ні шэрых ніў (П.Броўка).

* Ніва-кніга, нівы-разоры.

Старшыня стаяў, нібыта ніву-кнігу ўсё гартаў (В.Жуковіч). Паводкаю коцяцца воды Руч'ёў паміж долаў і гораў, У хвалях пагодай-нягодай Купаючы нівы-разоры (Я.Купала).

Паведаміць пра недакладнасьць