[Алень] спыніўся, наставіў доўгія чуйныя вушы, павярнуў іх,... ловячы шолахі лесу — новыя, загадкавыя, хвалюючыя (В.Карамазаў). Чалавек спыніўся, прыслухаўся, ловячы асцярожны шолах... (К.Чорны). Коратка і адрывіста раўнуў паравоз на раз’ездзе, ціхенька здрыгануліся рэйкі, і нейкі лёгкі, ледзь чутны шолах прабег па іх, як бы яны аб чымсьці перамаўляліся між сабою (Я.Колас). Лёгкі нясмелы шолах плыве з рэпрадуктара (Э.Самуйлёнак). З мяккім шолахам накатваліся бясконцыя хвалі, імкліва прарэзвалі блакіт беласнежныя чайкі (М.Лынькоў). Мора ціха накатвалася на бераг, чуўся няспынны, незмаўкальны шолах хваляў (А.Пальчэўскі). Белая гушчэча сняжынак коса неслася долу, з ціхім няспынным шолахам хутка засыпаючы сухую ад марозу траву... (В.Быкаў). Высокія цёмныя лясы стаялі ціха і паважна, і толькі зрэдку перамаўляліся дрэвы таемным, радасным шолахам (Я.Колас). Адразу бачу: сад знаёмы... Ля ганка спелы шолах ніў (Я.Колас). Бяроза... Колькі разоў чаравала яна затуманенай цішынёю світанкаў, таемнымі шолахамі дрымучых прыбярэжных пушчаў (К.Кірэенка). Начная цемра, напоўненая таямнічымі шолахамі, радзела (Т.Хадкевіч). Ў срэбрамёце клёнаў лісце, Ціхі шолах. Час світання. Шлю я сонцу прывітанне... (М.Хведаровіч). Чулае вуха, здавалася, само прыслухоўвалася да іх [пушынак] ціхусенечкага шолаху, як бы хацела ўцяміць мілую гутарку (Я.Колас). Дрыготкай хвалі шаўковы шолах Запрашае ў блакітны рай (П.Макаль). Лесу гоман, гуд нястройны, Шум лазы ў балоце, Баязлівы, неспакойны Шолах у чароце (Я.Колас). Як толькі ветрык жартаўлівы Чаромху белую кране, Нібыта шолах палахлівы, Пачуецца твой голас мне (В.Вярба).
Паведаміць пра недакладнасьць
