ЯБЛЫК (яблыка). Пра колер, ступень спеласці, форму і інш. прыкметы яблыка; пра ўражанне, псіхалагічнае ўспрыняцце: белы, бурштынавы, жаўтлявы, жоўты, залаты, залацісты, зялёны, празрысты, ружовы, румяны, светлы, сонечны, чырвоны, янтарны, ярка-чырвоны, ясны; апалы, буйны, вінны, вымыты ў расе, вялікі, даспелы, даўгаваты, добра саспелы, дробны, крамянабокі, крамяны, круглы, крутабокі, малы, мядовы, наліўны, пераспелы, ранні, сакавіты, салодкі, свежы, спелы; дзівосны, дзіўны, лагодны, ласкавы, пахучы, смачны, удалы, хітраваты, хітры  адзінокі, няшчасны, самотны, сумны.

Ляжаць бурштынавыя яблыкі ў расе (П.Панчанка). Падняўшы са сцежкі буйны жаўтлявы, бы з воску, яблык, [Наста] пашкадавала, што не ўзяла з сабою рэчмяшок (А.Савіцкі). Захар... стаяў, марудна жаваў сакавіты яблык, добра саспелы, з чорнымі семкамі ў сярэдзіне (А.Савіцкі). Пад цяжарам пахучых залатых яблык згіналі да зямлі галіны антонаўкі (А.Васілевіч). На старым котлішчы засталася яшчэ дзедаўская яблыня з невялічкімі, але белымі празрыстымі яблыкамі — папяроўка (“Маладосць”). Падступіцеся бліжай, крыніцы, Дайце флягу сцюдзёнай вады, Скіньце яблык ружовы, сады... (А.Пысін). Румяніцца ранні светлы яблык з-пад ліста (М.Лужанін). Відно было ўсё ў садзе: змакрэлыя яблыні, апалыя жоўтыя яблыкі ў пратаптанай траве (М.Стральцоў). Гучна прашамацеўшы ў лістоце, чмякнуў на дол буйны яблык (А.Савіцкі). Растае салодка ў роце Даспелы яблычак вінны (Н.Гілевіч). А раніцай смяшлівая дзяўчына... Іх [яблыкі] у лубянку пазбірае ўсе І возьме самы ўдалы, залацісты, Крамянабокі, вымыты ў расе (Н.Гілевіч). У даспелым яблыку мядовым — Смерць бязлітасная ўжо таіцца (Н.Гілевіч). А лета... Яно адслужыла тэрмін, Бунтоўны агонь свайго цвету замкнула, быццам у тэрмас, — У крутабокія яблыкі... (П.Макаль). Малыя яблычкі абселі Галіны яблыні адной (Е.Лось). У кашы — яблычак мядовы (Н.Гілевіч). Сіні ранак. Дзяўчына збіраецца жаць, На плячы маладзік — серабрысты серп, А наўкол наліўныя ляжаць, Бурштынавыя яблыкі ў расе... (П.Панчанка). Пераспелыя яблыкі ападалі ў цішы садоў... (Б.Сачанка). Стаю і слухаю, як у цішы Зрываецца з галінкі спелы яблык (Н.Гілевіч). Зірнеш — і зрэдзь убачыш адзінокі яблык, што блішчыць між лісця на апошнім сонцы. Ды хіба яшчэ вунь той, таксама адзінокі і хітраваты, што прыкрыўся лістамі (Я.Сіпакоў). Пані Мар’я бярэ ў Даніка яго пэндзлік, набірае чырвонай фарбы і пачынае папраўляць яго няшчаснае яблыка (Б.Сачанка). Ласкавага яблыка стому Я надкусіў аднойчы (Р.Барадулін). ...Яблыня густа наслала пад сабой лісця, хаваючы дробныя і даўгаватыя, як сліўкі, пахучыя яблыкі (В.Адамчык).

Паведаміць пра недакладнасьць