Хутар,

1. Сельскае паселішча (аднадворнае, пазней шматдворнае) пры асваенні новых зямель.

2. На Украіне, Кубані, Доне - выселкі з сёлаў ці казацкіх станіц незалежна ад колькасці двароў у іх.

3. З развіццём капіталізму ў дарэвалюцыйнай Расеі - адасобленая сялянская сяліба на зямельным надзеле індывідуальнага карыстання. У Беларусі ў 19 ст. хутарамі часта называлі фальваркі (узніклі ў 16 ст.), у 2-й палове 19 ст. з'явіліся сялянскія хутары.

Паведаміць пра недакладнасьць