цуд, род. цуду м., в разн. знач. чудо ср.; зрабіць ц. совершить чудо; цудам выратаваўся чудом спасся; цуды гераізму чудеса героизма; ц. мастацтва (тэхнікі) чудо искусства (техники); ◊ цуды ў рэшаце чудеса в решете