ёлуп -па, предл -пу, зват. -пе, бранное, м.
1. человек молодой с выпученными глазами. Нсл. 151.
Ад гэтага ёлупа нійдзе нічога не схаваеш. Нсл.
2. дурак, Бяльсл., человек, имеющий глупый взгляд, Нсл. 151., остолоп, олух. Гсл.; Шсл.
Куды ты, ёлупе, глядзіш? Нсл. Што ты зрабіў, ёлупе? Ёлуп ты сьляпы, куды ты прэшся? Парадзіна Імсьц. Ах ты ёлуп! злаяў ён (вучыцель) Хомку за яго адказ. Гарэцкі: Песьні, 49.
Уменьш. ёлупак -пка, предл. и зват. -пку — ребёнок с выпученными, быстрыми или глуповатыми глазами; слово ругательное. Нсл. 151.
Вон ідзі, ёлупку! Нсл.
ёлупачак -чка, предл. и зват. -чку, уменьш. к ёлупак. Нсл. 151.
Ёлупачак гадуецца. Нсл.
ёлупчык -ыка, предл. и зват. -ыку, уменьш. к ёлупак. Нсл.
3. идиот.

Паведаміць пра недакладнасьць