1. проворный. Шсл.
Хлапец вельма ёмкі. Ст. Наш стары яшчэ ёмак. Ст. См. хіжы. Агата ёмкая работніца: работа ў руках ейных аж гарыць. Ст.
2. ловкий, меткий, донимающий. Нсл. 156; БНсл.
Я работнік спрытны, ёмкі. Гарун (ст. «Муляру»). Ёмкі выцень. Нсл. Ёмкая рука. Тм. Ёмкі бізун. Ёмкая пуга. Міх.
3. удобный. Бяльсл.
Грабельніца няёмкая. Хведараўка Краснап. (Бяльсл.).
4. звонкий.
Песьняй ёмкай зьвесялі. Гарун: Журба й сьмехацьцё.
5. крепкий.
На ёмкім камлі сядзіць (грыб) пры зямлі. Колас: Грыбы.
Ср. ст. ямчэйшы. Шсл., ёмшы ?
Прев. ст. найямчэйшы (найёмшы ?, С).
Паведаміць пра недакладнасьць
