гром, грукат і трэск, якія суправаджаюць маланку ў час навальніцы.

гром м. — пераважна агульн., Смален. р. (СПЗБ, Мат. Гарадз., ЖС, ЖНшС, Дабравольскі, Каспяровіч, Станкевіч, Шатэрнік, Мат. апыт.),
грымоты мн. — Воран. (Мат. Гарадз.),
пярун м. — Брасл., Смарг., Ашм., Бых., Кобр., Вілен. р., Беластоц. р. (СПЗБ, ЖНшС, Мат. дыял. сл., Станкевіч),
перун м. — Чэрв., Бых., Браг., зах.-бран. р. (НЛ, Мат. дыял. сл., Растаргуеў, Шаталава),
перан м. — Светлагор., Рэч. (Мат. Гом.),
дундар м. — Гарадз. (СПЗБ),
нябесны ўдар — Смален. р. (Дабравольскі),
грымота ж. 'працяглы і моцны гром, які суправаджаецца маланкамі' — Віц. р., Чэрв. р., Лаг., Смален. р. (Варлыга, Дабравольскі, Каспяровіч, Шатэрнік),
ціхень м. 'слабы гром' — мясц. (Станкевіч);

ускалыханне паветра ад удару грому:
імпэт м. — Чашн. (Каспяровіч),
імпат (імпэт) м. — Шчуч. (СПЗБ).

Паведаміць пра недакладнасьць