лаўр (род. лаўра, (о древесине и собир.) лаўру) м. лавр; ◊ пажынаць лаўры пожинать лавры; спачываць на лаўрах почивать на лаврах; лаўры (чые) спаць не даюць лавры (чьи) спать не дают; увенчаны лаўрамі увенчанный лаврами