обак, прысл. і прыназ. Абл.
1. прысл. Побач, каля каго-, чаго-н.
Паклаўшы папку обак, Пракоп садзіўся на лаву. Вітка.
2. прыназ. з Р. Спалучэнне з прыназ. «обак» выражае прасторавыя адносіны: указвае на размяшчэнне збоку, побач, каля каго-, чаго-н.
Обак калідора Камеры відны. Колас.

Паведаміць пра недакладнасьць