оканне, -я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. окаць.
2. Спец. Захаванне ў вымаўленні ненаціскнога «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. аканне.
Оканне палескіх гаворак беларускай мовы. Паўночнарускае оканне.

Паведаміць пра недакладнасьць