оптыка, -і, ДМ -тыцы, ж. 1. Раздзел фізікі, які вывучае святло, яго законы і ўласцівасці. 2. зб. Прыборы і інструменты, дзеянне якіх заснавана на законах гэтай навукі. [Грэч. optikē.]