юркі, -ая, -ае. Разм. Быстры, вёрткі, спрытны ў рухах.
Андрэй жа глядзеў, як над гнёздамі махалі лёгенькімі крылцамі юркія ластавачкі і так лагодна шчабяталі. Колас. Сцёпка Хадун, юркі, каратканогі і дапыт[лів]ы, як сарока, угледзеўшы Максіма за цяжкай работаю, чуць не на [пальчыках] падышоў да яго. Каваль.
// Які выражае бойкасць, скрытнасць, жывасць (пра вочы, позірк і пад.).
- Ага, штучку. Паленца, што ля паветкі і цяпер ляжыць, - растлумачыла старая, страляючы юркім позіркам то ў вочы Пятра, то Адама. Ракітны.

Паведаміць пра недакладнасьць