падарожнік, той, хто падарожнічае, аматар падарожжаў.

падарожнік м., падарожніца ж. — мясц. (Станкевіч),
падарожны м. — Чэрв. р., Жытк. (ЖНшС, Станкевіч, Шатэрнік),
папутнік м. 'спадарожнік, той, хто ідзе або падарожнічае разам з кім-н.' — Лельч. (Кучук).

Паведаміць пра недакладнасьць