дзіўны, які выклікае здзіўленне; незвычайны.

дзіўны прым. — Чэрв. (Шатэрнік),
дзівачны прым., дзівоснік м., дзівосніца ж. — мясц. (Насовіч),
анцярэсны прым. — Бял., Мсцісл. (Юрчанка, Яўсееў),
чуднэй прым., чудзела м. — Мсцісл. (Юрчанка),
прытаромны прым. — Маст. (Сл. Гарадз.),
модны прым. 'незвычайны, непрывычны, дзіўны' — Стол. (ТС).

Паведаміць пра недакладнасьць