нахабны, які вызначаецца нахабствам; бесцырымонны, бессаромны.

нахаба м. і ж. — Гл. (Янкоўскі),
нахабны прым. — Віц. р. (Каспяровіч, Насовіч),
нахальнік м., нахальніца ж. — Мсцісл., Смален. р. (Юрчанка, Дабравольскі),
нахалюга м., 'нахабнік, нелюдзь' — Мсцісл. (Юрчанка),
нахальны прым. — Астр., Краснап., Стол. (ЛАБНГ, ТС),
нагліца м. і ж. — Чэрв., Старадарож. (ЖНС, Шатэрнік, Станкевіч),
наглы прым. — Жытк. (ТС).

Паведаміць пра недакладнасьць